Yn 5 oed, cyfarfu fy merch â'i thad yn unig

“Roeddwn i ar yr un pryd yn gandryll bod ganddo hawl i’r holl gariad hwn ddod oddi wrthi, pan wnaeth e ein gadael ni mor hawdd”

Oes, mae gennych dad, roeddwn bob amser yn ailadrodd wrth Sophie pan ofynnodd hi'r cwestiwn i mi. Mae ganddi'r enw a ddewison ni gyda'n gilydd, ef a fi, y noson y cefais wybod fy mod yn feichiog. Cawsom hyd yn oed ddiod, à la Badoit. Ac a dweud y gwir, roeddwn i'n meddwl bod Patrice yn hapus. Pan adawodd fi, ddeufis yn ddiweddarach, doeddwn i ddim yn deall dim. Roeddwn i bedwar mis yn feichiog. Ymddiheurodd, ond gadawodd. Gormod o bwysau, ddim yn barod i fod yn dad, sori am ofyn cymaint! Oherwydd ef a fynnodd ein bod yn brysio, er mwyn cael digon o blant fel y dywedodd… Serch hynny cynigiodd ddatgan ein plentyn pan gafodd ei eni, a gwrthodais. Roeddwn i eisiau Patrice allan o fy mywyd ac roeddwn i'n ofni y byddai fy mhoen yn niweidio'r babi roeddwn i'n ei ddisgwyl. Dywedais wrthyf fy hun, pe bawn i'n torri pob clymau am byth, byddwn i'n gallu dod allan ohono. Disgynnodd y byd wrth gwrs, ond roedd gen i bum mis i'w ailadeiladu. Symudais a phenderfynais mai'r babi hwn oedd cyfle fy mywyd. Penderfynais, ychydig fel cymryd datrysiad da, ac mae'r syniad hwn wedi bod gyda mi dro ar ôl tro: pan es i'r uwchsain, pan es i i roi genedigaeth. Rwyf wedi byw yn gyfan gwbl gyda ac ar gyfer fy merch.

Ers iddi fod yn 2 a hanner oed, mae Sophie wedi bod yn gofyn am ei thad yn rheolaidd. Yn yr ysgol, mae gan y lleill un. Dydw i ddim yn teimlo ei bod hi'n drist, ond yn chwilio am ei stori a'i gwirionedd. Rwy'n ei ddweud wrtho yn fy ffordd fy hun, gan anghofio rhan ohono o'm gwirfodd. Rwy'n dweud wrtho fod ei dad yn fy ngharu i, fy mod i'n ei garu, a'n bod ni wedi cytuno i gael babi. Ond yn ddwfn i lawr, a oedd yn fy ngharu i mewn gwirionedd? Gwn ei bod yn hanfodol dweud wrth blentyn ei fod wedi'i genhedlu mewn cariad, felly rwy'n ei ailadrodd iddo, yn fecanyddol. Ond weithiau rydw i eisiau dweud mor ddrwg wrthi, “Edrych, mae dy dad yn foi drwg wnaeth fy nghael i'n feichiog, yna cerdded allan!” Ac yr wyf yn dawel. Mae Sophie yn aml eisiau gweld llun ei thad, felly dwi'n dangos ei lluniau sy'n fy nychryn, lle dwi fel arfer wedi fy snuggl i fyny yn ei breichiau, gwên hapus ar draws fy wyneb! Mae Sophie yn ei chael yn olygus. “Mae'n edrych yn neis, mae'n edrych yn ddoniol, a yw'n arogli'n dda?” Mae hi'n gofyn i mi. Adeg y Nadolig, roedd Sophie eisiau anfon anrheg ato. Sut ydych chi'n dweud wrthi nad yw ei eisiau hi? Derbyniais ei hymagwedd, yn enwedig yn y syniad nad yw hi byth yn fy meio am ei hatal rhag mynd at ei thad. Edrychais am ei gyfeiriad. Cefais hyd i'r un yn ei swyddfa newydd. Ac ysgrifennodd Sophie yr amlen ei hun. Llithrodd mewn llun a breichled fach. Yr oeddwn yn bryderus iawn am y syniad fod Patrice yn meddwl mai fy menter oedd yr anfoniad hwn, a bod gennyf yn y syniad o'i gocsio neu ei ddenu tuag atom. Ond dywedais wrthyf fy hun mai dim ond fy merch oedd yn bwysig ac nad oedd yr hyn yr oedd yn ei feddwl o ddiddordeb i mi. Ychydig ddyddiau yn ddiweddarach, derbyniodd Sophie ymateb. Diolchodd Patrice iddi a'i llongyfarch ar ei llun. Roedd wedi gwneud un yn ei dro, gan ddarlunio ei hun gyda hi yn yfed sudd ffrwythau. “Gwelsoch chi?” Exclaimed Sophie, tynnodd dad welltyn! Yn fuan wedyn, derbyniais e-bost gan Patrice. Gofynnodd am fy nghaniatâd i gwrdd â Sophie. Cawsom ychydig o gyfnewidiadau. Roeddwn i eisiau dweud wrthi, pe bawn i'n derbyn, dim ond iddi hi y byddai hynny. Yna, pan oeddwn i wedi gorffen gyda'm mân bethau, fe wnes i dderbyn. Mae Patrice gyda menyw. Maent yn byw gyda'i gilydd. Yn bendant nid yw pethau'n mynd o'm plaid. Buasai yn well genyf ei adnabod yn unig ac yn edifeiriol.

“Rwy’n gwybod, fodd bynnag, fy mod yn iawn i dderbyn”

Roeddwn i eisiau i'r cyfarfod rhwng Sophie a'i thad gael ei gynnal mewn gardd. Gollyngais fy merch yno. Ac es i allan i aros amdano yn y car. Gadewais y ddau ohonynt. O'r car, gwelais fy Sophie fach yn chwerthin yn uchel wrth iddi ddringo i'r awyr, tra bod Patrice, y tu ôl, yn gwthio ei siglen. Rwy'n byrstio i mewn i ddagrau, trechu gan bwysau rhyfedd. Ar yr un pryd, roeddwn yn gandryll fod ganddo hawl i'r holl gariad hwn yn dod oddi wrthi, pan oedd mor hawdd cefnu arnom ni. Gwn, fodd bynnag, fy mod yn iawn i dderbyn. Ar ôl awr, fel y cytunwyd, dychwelais i'w chasglu. Roeddwn yn ofni y byddai hi'n ceisio dod â ni'n agosach, neu y byddai hi'n gyndyn o adael, ond na, fe wnaeth hi fy nghofleidio a ffarwelio â'i thad heb broblem. Pan ddywedodd “Welai di cyn bo hir”, dywedodd hi yr un peth wrtho. Yn y car, gofynnais iddo sut brofiad oedd hi. “Gwych”, atebodd Sophie, mae’n gwybod sut i gyffwrdd â’i thrwyn â’i dafod!

Gyda'r nos, derbyniais e-bost gan Patrice yn egluro i mi ei fod yn barod i'w gweld eto, os cytunwn. Ymddiheurodd am fy siomi. Rhybuddiais ef na fyddwn byth yn rhoi unrhyw hawliau iddo heblaw cael dyddiad gyda hi, a dywedodd wrthyf ei fod yn deall. Mae Sophie yn anfon lluniau ato. Mae'n ei galw o bryd i'w gilydd. Mae'n edrych am ei le ac mae hi'n ei roi iddo. Mae pethau'n eithaf syml rhyngddynt ar hyn o bryd. Rydyn ni'n gwneud apwyntiadau, yn yr ardd pan fydd y tywydd yn braf, neu yn fy lle i, ac yn yr achos hwnnw, rydw i'n mynd allan. Yn ffodus, mae Patrice yn ymddwyn yn gywir gyda mi. Nid yw'n gyfforddus iawn, ond nid yw ychwaith yn ddigon drwg i feddw'r hwyliau. Nid wyf am roi rhith y teulu bach hwn i fy merch a allai wneud ei breuddwyd. Mae “Daddy” yn ymweld ag e bob hyn a hyn, dyna i gyd. Mae hi mor falch o ddweud mam a dad. Rwy'n ei chlywed yn siarad amdano â'i ffrindiau ysgol. “Mae fy nhad wedi tyfu i fyny!” Dywedodd wrth fy rhieni. Maen nhw'n meddwl fel fi, ond maen nhw'n ei chau! Rwyf am i'w thad fod yn wych iddi. Ddoe, gofynnodd Sophie i mi a allai hi fynd i'w le. Ni atebais yn blwmp ac yn blaen, ond gwn yn iawn y byddaf yn y pen draw yn dweud ie. Mae presenoldeb y fenyw arall hon yn gymhleth i mi. Ond rydw i eisiau i fy merch gael yr hawl i'w thad. Y diwrnod y mae hi eisiau cysgu yno, byddaf yn cael llawer o drafferth yn goddef y peth, ond yn ddiau byddaf yn ei dderbyn hefyd. Ac yna, os yw fy merch yn cysgu yn rhywle arall o bryd i'w gilydd, efallai y byddaf innau hefyd yn llwyddo i ddod o hyd i gariad eto ...